موارد مصرف

دیفن هیدرامین  یک آنتی هیستامین گیرنده H1 نسل اول است که به طور گسترده برای درمان آلرژی های فصلی ، نیش حشرات و نیش ها و بثورات مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال ، همچنین دارای خاصیت ضد میکروبی ، ضد درد ، هیپنوتیزم و ضدپارکینسون است. همانطور که گیرنده های هیستامین هم در محیط و هم در سیستم عصبی مرکزی وجود دارد ، نشان داده می شود که دیفن هیدرامین به دلیل آنتاگونیسم رقابتی گیرنده های هیستامین H1 در سیستم عصبی مرکزی باعث آرام بخشی می شود. در حالی که استفاده از آن در آلرژی درمانی ممکن است بعلت تأثیر آرام بخش کننده ، بعضاً مطلوب نباشد ، دیفن هیدرامین برای استفاده در بسیاری از داروهای خواب آور بدون نسخه و سرفه و سرماخوردگی که برای "شب" به بازار عرضه شده است ، مجدداً مورد استفاده قرار گرفته است.

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

واکنش اکستراپیرامیدال خوراکی: 25 تا 50 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز

بی خوابی: 76 میلی گرم خوراکی یک بار در روز در زمان خواب

بیماری حرکتی دهان و دندان: 25 تا 50 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز

آلرژیک رینیت خوراکی: 38 تا 76 میلی گرم خوراکی هر 4 تا 6 ساعت طبق نیاز

علائم سرما خوراکی: 38 تا 76 میلی گرم خوراکی هر 4 تا 6 ساعت در صورت نیاز

خارش دهانی: 38 تا 76 میلی گرم خوراکی هر 4 تا 6 ساعت در صورت نیاز

ادراری: 38 تا 76 میلی گرم خوراکی هر 4 تا 6 ساعت طبق نیاز

دیفن هیدرامین همچنین در ترکیب با کلروتئوفیلین( دیمن هیدرینات)  به عنوان داروی ضد تهوع مورد استفاده قرار می گیرد که به دلیل آنتاگونیسم گیرنده های هیستامین H1 در سیستم وستیبولار استفاده می شود.

دیفن هیدرامین همچنین نشان داده شده است که در تعدادی از سیستمهای انتقال دهنده عصبی نقش دارد که بر دوپامین ، نوراپی نفرین ، سروتونین ، استیل کولین تأثیر می گذارد. در نتیجه ، دیفن هیدرامین به دلیل خاصیت ضد اضطرابی و ضد افسردگی آن مورد بررسی قرار می گیرد.

موارد منع مصرف

حساسیت به دیفن هیدرامین ، سایر آنتی هیستامین های ساختاری یا سایر مؤلفه های فرمولاسیون. نوزادان یا نوزادان نارس، در کودکان کمتر از 6 سال از جهت خواب استفاده نکنید.

موارد احتیاط مصرف

• آسم: در بیمارانی که سابقه آسم دارند با احتیاط استفاده شود. بیماری های قلبی و عروقی: استفاده با احتیاط در بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی (از جمله فشار خون بالا و بیماری ایسکمیک قلب). افزایش فشار داخل چشمی / گلوکوم: در بیماران با افزایش فشار داخل چشم یا گلوکوم بسته شدن زاویه با احتیاط استفاده شود. هایپرپلازی پروستات / انسداد ادراری: در بیماران مبتلا به هایپرپلازی پروستات ، انسداد گردن مثانه و یا انسداد GU با احتیاط مصرف شود. انسداد پیلورودودنال: با احتیاط در بیمارانی که انسداد پیلورودودنال دارند، استفاده شود. اختلال عملکرد تیروئید: در بیماران با اختلال عملکرد تیروئید با احتیاط استفاده شود.

عوارض شایع بالای 10%

-

شیردهی و بارداری

گروه B در دوران بارداری.

از دوزهای کوچک و گاه و بیگاه دیفن هیدرامین انتظار نمی رود که عوارض جانبی در نوزادان شیرخوار داشته باشد. دوزهای بیشتر یا مصرف طولانی تر آن ممکن است باعث ایجاد عوارض در شیرخواران شود یا میزان شیر دهی را کاهش دهد.

مشکلات کبدی و کلیوی

داده های فارماکوکینتیک محدود برای آنتی هیستامین های قدیمی تر ، نسل اول موجود است. به نظر می رسد بسیاری از آنها در ابتدا توسط کبد متابولیزه می شوند و در ادرار دفع می شوند. بیماران مبتلا به بیماری کلیوی و / یا کبد ممکن است در اثر عوارض جانبی آنتی هیستامین به دلیل تجمع دارو و متابولیت در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند. درمان با آنتی هیستامین ها باید در چنین بیمارانی با احتیاط انجام شود. دوزهای اولیه پایین تر ممکن است مناسب باشد.

تست های مورد نیاز