دیکلورن پیوسته رهش 100 میلی گرم

قرص پیوسته اهش دیکلوفناک سدیم 100 میلی گرم

DICLOREN ER 100mg E.R.

tablet Diclofenac Sodium 100mg

 نام ژنریک محصول نام برند محصول شکل دارویی دوز دارو دسته فارماکولوژیک دارودسته درمانی داروتعداد در بسته بندی
دیکلوفناکدیکلورن(دیر باز شونده)قرص100 میلی گرمداروی ضد التهاب غیر استروئیدیمسکن100 عدد

موارد مصرف

برای تسکین علائم و علائم آرتروز
برای تسکین علائم و علائم آرتریت روماتوئید

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

مقدار توصیه شده برای تسکین آرتروز ، 100 میلی گرم در روز است.

برای تسکین آرتریت روماتوئید ، مقدار توصیه شده 100 میلی گرم در روز است.

در تعداد نادری از بیماران که دیکلورن با افزایش 100 میلی گرم در روز رضایت بخش نیست ، ممکن است دوز به 100 میلی گرم در روز افزایش یابد. اگر مزایای آن از خطرات بالینی افزایش عوارض جانبی بیشتر باشد.

موارد منع مصرف

دیکلورن در بیماران با حساسیت به دیکلوفناک منع مصرف دارند.

دیکلورن را نباید به بیمارانی که بعد از مصرف آسپرین یا سایر داروی ضد التهاب غیر استروئیدی ها ، آسم یا کهیر یا سایر حساسیتها را تجربه کرده اند ، داده شود. واکنشهای آنافیلاکتیک شدید ، به ندرت کشنده ، نسبت به داروی ضد التهاب غیر استروئیدی در چنین بیمارانی گزارش شده است

موارد احتیاط مصرف

انتظار نمی رود که دیکلورن جایگزین کورتیکواستروئیدها یا درمان نارسایی کورتیکواستروئید شود.

قطع ناگهانی کورتیکواستروئیدها ممکن است منجر به تشدید بیماری شود. در صورتی که تصمیم به قطع کورتیکواستروئیدها گرفته شود ، بیماران تحت درمان با کورتیکواستروئیدی باید به آرامی درمان خود را قطع کنند.

فعالیت دارویی دیکلورن در کاهش تب و التهاب ممکن است این علائم تشخیصی در تشخیص عوارض را کاهش می دهد.

عوارض شایع بالای 10%

در بیمارانی که از دیکلورن ، یا سایر داروی ضد التهاب غیر استروئیدی ها استفاده می کنند ، عوارض جانبی زیر در تقریباً 1٪ -10٪ بیماران گزارش شده :

دستگاه گوارش شامل: درد شکم ، یبوست ، اسهال ، سوء هاضمه ، نفخ شکم ، خونریزی ، سوزش قلب ، حالت تهوع ، زخم معده / اثنی عشر و استفراغ.

عملکرد غیر طبیعی کلیه ، کم خونی ، سرگیجه ، ورم ، افزایش آنزیم های کبدی ، سردرد ، افزایش زمان خونریزی ، خارش ، راش و وزوز گوش.

شیردهی و بارداری

تزریق دیکلورن فقط باید زمانی در دوران بارداری استفاده شود که پزشک تشخیص دهد مزایا برای شما بیشتر از هرگونه خطر احتمالی برای نوزاد متولد نشده است. دیکلورن را در طول 3 ماه آخر بارداری مصرف نکنید ، زیرا این امر می تواند بر گردش خون و کلیه های کودک شما تأثیر بگذارد.

مشکلات کبدی و کلیوی

تجویز طولانی مدت NSAID ها منجر به نکروز پاپیلری کلیه و سایر آسیب های کلیوی شده است. سمیت کلیوی نیز در بیمارانی دیده شده است که در آنها پروستاگلاندین های کلیوی نقش جبرانی در حفظ پرفیوژن کلیوی دارند. بیماران با اختلال در عملکرد کلیه ، نارسایی قلبی ، اختلال عملکرد کبد ، افرادی که دیورتیک ها و مهار کننده های ACE و افراد مسن مصرف می کنند وجود دارد. قطع درمان NSAID معمولاً با بهبودی به حالت قبل انجام می شود.

تست های مورد نیاز
از آنجا که زخم های معده و خونریزی می تواند بدون علائم هشدار دهنده رخ دهد ، پزشکان باید علائم خونریزی دستگاه گوارش را تحت نظر داشته باشند. بیماران تحت درمان طولانی مدت با NSAIDs ، باید CBC خود و مشخصات شیمیایی را بطور دوره ای بررسی کنند. اگر علائم و نشانه های بالینی سازگار با بیماری کبد یا کلیوی ایجاد شود ، تظاهرات سیستمیک (به عنوان مثال ، ائوزینوفیلی ، راش و غیره) رخ می دهد یا اگر آزمایش های کبد بدتر شود ، دیکلورن باید قطع شود.