ایندومتاسین 25-اکسیر

کپسول ایندومتاسین 25 میلی گرم

INDOMETHACIN 25-EXIR

 Capsule Indomethacin 25mg

 نام ژنریک محصول نام برند محصول شکل دارویی دوز دارو دسته فارماکولوژیک دارودسته درمانی داروتعداد در بسته بندی
ایندومتاسین-کپسول25 میلی گرمداروهای ضدالتهاب غیراستروئیدیداروی مسکن100 عدد

موارد مصرف

آرتریت روماتوئید متوسط تا شدید، روماتیسم ستون فقرات متوسط تا شدید، آرتروز متوسط تا شدید، درد حاد شانه (بورسیت و / یا تاندونیت)، آرتریت حاد نقرسی

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

دستورالعمل عمومی دوز:

 قبل از تصمیم گیری در مورد استفاده از کپسول های ایندومتاسین ، مزایا و خطرات احتمالی کپسول ایندومتاسین و سایر گزینه های درمانی را با دقت در نظر بگیرید. از کمترین دوز موثر برای کمترین مدت مطابق با اهداف درمانی بیمار استفاده کنید.

پس از مشاهده پاسخ به درمان اولیه با ایندومتاسین ، دوز و فرکانس باید متناسب با نیاز بیمار تنظیم شود.

به نظر می رسد که عوارض جانبی با دوز ایندومتاسین ارتباط مستقیم دارد. بنابراین ، باید تلاش شود تا کمترین دوز مؤثر برای بیمار تعیین شود.

آرتریت روماتوئید متوسط ​​تا شدید:

کپسول های ایندومتاسین 25 میلی گرم دو بار در روز یا سه بار در روز. اگر این مسئله به خوبی تحمل شد ، در صورت لزوم با ادامه علائم ، دوز روزانه را به میزان 25 میلی گرم یا 50 میلی گرم افزایش دهید ، تا زمانی که پاسخ رضایت بخش یا اینکه  دوز کل روزانه 150 تا 200 میلی گرم حاصل شود. دوزهای بالای این مقدار به طور کلی باعث افزایش اثر بخشی دارو نمی شود.

در بیمارانی که دارای درد مداوم در شب و یا گرفتگی صبحگاهی هستند ، دادن مقدار زیادی ، حداکثر 100 میلی گرم از کل دوز روزانه هنگام خواب ممکن است در تسکین درد کمک کند. مقدار کل روزانه روزانه نباید از 200 میلی گرم تجاوز کند. در حالت حاد آرتریت روماتوئید مزمن ، ممکن است لازم باشد دوز را تا 25 میلی گرم یا در صورت لزوم 50 میلی گرم در روز افزایش دهید.

اگر عوارض جانبی ناچیز با افزایش دوز ایجاد می شوند ، دوز را به سرعت کاهش داده و بیمار را کنترل کنید.

در صورت بروز عوارض جانبی شدید ، دارو را متوقف کنید. پس از تحت کنترل قرار گرفتن فاز حاد بیماری ، باید تلاش کرد تا دوز روزانه را کاهش دهد تا زمانی که بیمار کوچکترین دوز مؤثر را دریافت کند یا دارو قطع شود.

دستورالعمل های دقیق و مشاهدات مربوط به بیمار ، برای پیشگیری از بروز واکنش های جدی ،ضروری است.

از آنجا که به نظر می رسد گذشت زمان  احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد ، باید از ایندومتاسین با مراقبت بیشتر در افراد مسن استفاده شود.

درد حاد شانه (بورسیت و / یا تاندونیت):

کپسول های ایندومتاسین 75 میلی گرم تا 150 میلی گرم روزانه در 3 یا 4 دوز تقسیم شده.

پس از کنترل علائم التهاب برای چند روز ، این دارو باید قطع شود. دوره معمول درمان 7 تا 14 روز است.

آرتریت حاد نقرسی:

کپسول های ایندومتاسین 50 میلی گرم سه بار در روز ، تا زمانی که درد قابل تحمل باشد. پس از آن باید دوز به تا قطع کامل دارو کاهش یابد. تسکین درد طی 2 تا 4 ساعت گزارش شده است. حساسیت و گرما معمولاً در 24 تا 36 ساعت رفع می شود و تورم به تدریج طی 3 تا 5 روز از بین می رود.

 

موارد منع مصرف

حساسیت شناخته شده به ایندومتاسین یا سایر اجزای دارو (به عنوان مثال ، واکنش های آنافیلاکسی و واکنش های جدی پوست)

 سابقه آسم ، کهیر یا سایر واکنشهای نوع آلرژیک بعد از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها. واکنش های آنافیلاکسی شدید ، گاه کشنده ، نسبت به NSAID ها در چنین بیمارانی گزارش شده است

در جراحی بای پس عروق کرونر CABG

موارد احتیاط مصرف
حوادث ترومبوتیکی قلبی عروقی ، خونریزی دستگاه گوارش ، زخم و سوراخ شدن ، فشار خون ، نارسایی قلبی و ادم ، سمیت کلیوی و هیپرکلمی ، واکنشهای آنافیلاکتیک ، تشدید آسم مربوط به حساسیت آسپرین ، واکنش های جدی پوست ، بسته شدن زودرس مجرای جنینی ، التهاب و تب ،مشکلات سیستم عصبی مرکزی ، مشکلات چشمی
عوارض شایع بالای 10%

حوادث ترومبوتیکی آریووواسکولار ، خونریزی دستگاه گوارش ، زخم معده ، سمیت کبدی ، افزایش فشار خون ، نارسایی قلبی و ادم ، مسمومیت کلیوی و هیپرکلمی ، واکنشهای آنافیلاکتیک ، واکنشهای جدی بر روی پوست ، سموم خونریزی

شیردهی و بارداری

استفاده از NSAID ها ، از جمله کپسول های ایندومتاسین ، در سه ماهه سوم بارداری ، خطر بسته شدن زودرس شریان مجرای جنین را افزایش می دهد. از مصرف NSAID ها ، از جمله ایندومتاسین ، در زنان باردار که 30 هفته از بارداری می گذرد ، خودداری کنید.

مشکلات کبدی و کلیوی

ارتقاع  ALT  یا AST (سه یا بیشتر از حد بالایی [ULN] طبیعی)در تقریباً 1٪ از بیماران تحت درمان با NSAID در آزمایشات بالینی گزارش شده است. علاوه بر این ، موارد نادر و گاه کشنده ای از آسیب های شدید کبدی ، از جمله هپاتیت کامل ، نکروز کبدی و نارسایی کبدی گزارش شده است.

ارتقاع  ALT  یا AST (کمتر از 3 برابر [ULN]) ممکن است در بیش از 15 درصد از بیماران تحت درمان با NSAIDs از جمله ایندومتاسین رخ دهد.

بیماران را از علائم هشدار دهنده و علائم کبدی (به عنوان مثال ، حالت تهوع ، خستگی ، بی حالی ، احساس اسهال ، خارش ، زردی ، حساسیت به کوارتان فوقانی راست و علائم "آنفولانزا") مطلع کنید. اگر علائم و نشانه های بالینی سازگار با بیماری کبد ایجاد شود ، یا در صورت بروز علائم سیستمیک (به عنوان مثال ، ائوزینوفیلی ، بثورات و غیره) ، ایندومتاسین را فوراً قطع کنید و یک ارزیابی بالینی از بیمار انجام دهید.

تست های مورد نیاز
از آنجا که ممکن است خونریزی شدید دستگاه گوارش ، سمیت کبدی و آسیب کلیوی بدون وجود علائم و نشانه های هشدار دهنده رخ دهد ، نظارت بر بیماران را در هنگام درمان طولانی مدت NSAID به طور دوره ای با CBC و مشخصات شیمیایی در نظر بگیرید.