موارد مصرف

دیکلورن ، حاوی 75 میلی گرم سدیم دیکلوفناک در 3 میلی لیتر تهیه می شود ، که به صورت عضلانی (داخل عضله) یا داخل وریدی (به داخل ورید) تزریق می شود.

دیکلورن برای تسکین دردهایی از جمله درد سنگ کلیه ، استئوآرتریت (دژنراسیون مفاصل) و آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) ، کمردرد ، نقرس (تشکیل کریستال در مفاصل) ، صدمات و شکستگی در کودکان د بیش از 12 سال ، بزرگسالان و بیماران مسن می باشد.

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

دیکلورن در عمق عضله بزرگ باسن تزریق می شود. دوز معمول روزانه یک آمپول است. ممکن است یک آمپول دو بار در روز در موارد درد شدید مورد نیاز باشد ، دوز دوم در طرف دیگر به عضله باسن تزریق می شود. تزریق بیش از 2 روز نباید انجام شود. برای درد کولیکی(شدید) کلیه ، دوز یک آمپول است که به عضله باسن تزریق می شود و در صورت لزوم ممکن است بعد از 30 دقیقه تکرار شود. مقدار دوز کل در یک روز نباید از 150 میلی گرم ( 2 آمپول ) تجاوز کند. پزشک ممکن است در افراد مسن ، ضعیف و یا وزن کم است ، دوز کمتر تجویز کند.

موارد منع مصرف

آلرژیک به دیکلورن یا هر یک از ترکیبات دیگر تزریق دیکلوفناک ، زخم معده یا خونریزی در دستگاه گوارش ، واکنش آلرژیک به ایبوپروفن ، آسپیرین یا سایر NSAID ها ، آسم ، مشکلات کلیه یا کبد ، اخیرا خون زیادی را از دست داده اید ، نارسایی شدید قلبی ، شرایطی داشته باشید که به طور عادی خونریزی متوقف نشود ، دچار سکته مغزی ، مصرف سایر NSAD ها ، مصرف داروهای ضد انعقادی ، بیش از 6 ماه باردار ، مصرف داروهای شناخته شده به عنوان SSRI که برای درمان دپریشن استفاده می شود ، ، بیماری های قلبی و یا عروق مغزی ، حمله قلبی ، سکته مغزی ، مینی سکته مغزی (TIA) یا انسداد عروق خونی قلب را تجربه کردید ، عدم تحمل برخی قندها ، مشکل در گردش خون ، دوران شیردهی.

موارد احتیاط مصرف

قبل از تزریق دیکلورن با پزشک ، پرستار یا داروساز خود مشورت کنید:

• اگر سیگار می کشید
• اگر به دیابت مبتلا هستید
• در صورت بروز آنژین ، لخته شدن خون ، فشار خون بالا ، کلسترول بالا رفته یا تری گلیسیرید افزایش یافته است.
• اگر دچار مشکلات قلبی ، سکته مغزی قبلی هستید یا فکر می کنید ممکن است در معرض این شرایط قرار داشته باشید (برای مثال اگر فشار خون بالا ، دیابت یا کلسترول بالا دارید یا سیگاری هستید) باید در مورد درمان خود با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
• اگر از موارد زیر رنج می برید: ناهنجاری خون ، شرایط خونریزی ، بیماری کرون ، التهاب روده بزرگ.
• اگر سابقه هر یک از موارد زیر را دارید: زخم معده یا روده ، استفراغ خون ، مدفوع قیری و زخم معده و روده
• اگر ابتلا به نارسایی معده ، به خصوص در صورت مسن بودن ، سابقه مشکلات معده دارید ، باید در صورت مشاهده علائم غیرمعمول ، فوراً به پزشک خود بگویید. از آنجا که این یک داروی ضد التهابی است ، دیکلوفناک ممکن است علائم عفونت ، به عنوان مثال ، سردرد و درجه حرارت بالا را کاهش دهد. اگر احساس ناخوشایندی دارید و نیاز به مراجعه به پزشک دارید ، به یاد داشته باشید که به او بگویید که دیکلوفناک مصرف می کنید.
• در صورت بروز مشکلات قلبی ، کلیوی یا کبد یا داروهای افزایش حجم ادرار مانند دیورتیک ها ، پزشک می بایست عملکرد کلیه شما را تحت نظر داشته باشد.
• در صورت بروز مشکلات کلیوی ، کبدی یا قلبی.
• اگر باردار هستید.
• اگر سابقه فشار خون بالا و یا نارسایی قلبی دارید.
• اگر از بیماری آسم رنج می برید یا قبلاً دچار آن شده اید.
• اگر از بیماری لوپوس اریتماتوز یا اختلال بافت همبند مختلط رنج می برید.
• اگر مسن هستید.
• اگر شما جراحی بزرگی داشته اید یا در حال انجام آن هستید.
• اگر از هرگونه خون یا اختلال خونریزی رنج می برید.

عوارض شایع بالای 10%

• درد معده ، سوء هاضمه ، سوزش قلب ، از نفس افتادن، حالت تهوع (احساس بیماری) یا استفراغ (بیمار بودن)
• هرگونه علامت خونریزی در معده یا روده ، به عنوان مثال، خون در استفراغ ، مدفوع قیری
• واکنش های آلرژیک که می تواند شامل راش پوستی ، خارش ، کبودی ، مناطق قرمز دردناک ، لایه برداری یا تاول شود
• خس خس سینه یا تنگی نفس (برونکواسپاسم)
• تورم ، صورت ، لب ، دست یا انگشتان
• زرد شدن پوست یا سفیدی چشم شما
• گلو درد مداوم یا درجه حرارت بالا
• تغییر غیر منتظره در میزان ادرار تولید شده و یا ظاهر آن.

شیردهی و بارداری

تزریق دیکلورن فقط باید زمانی در دوران بارداری استفاده شود که پزشک تشخیص دهد مزایا برای شما بیشتر از هرگونه خطر احتمالی برای نوزاد متولد نشده است. دیکلورن را در طول 3 ماه آخر بارداری مصرف نکنید ، زیرا این امر می تواند بر گردش خون و کلیه های کودک شما تأثیر بگذارد.

مشکلات کبدی و کلیوی

تجویز طولانی مدت NSAID ها منجر به نکروز پاپیلری کلیه و سایر آسیب های کلیوی شده است. سمیت کلیوی نیز در بیمارانی دیده شده است که در آنها پروستاگلاندین های کلیوی نقش جبرانی در حفظ پرفیوژن کلیوی دارند. بیماران با اختلال در عملکرد کلیه ، نارسایی قلبی ، اختلال عملکرد کبد ، افرادی که دیورتیک ها و مهار کننده های ACE و افراد مسن مصرف می کنند وجود دارد. قطع درمان NSAID معمولاً با بهبودی به حالت قبل انجام می شود.

تست های مورد نیاز