موارد مصرف

Triamcinolone متعلق به طبقه ای از داروها به نام کورتیکواستروئیدها است. از انتشار مواد در بدن که باعث التهاب می شوند جلوگیری می کند.

تریامسینولون خوراکی (از طریق دهان) برای درمان بسیاری از شرایط مختلف مانند اختلالات آلرژیک ، شرایط پوستی ، کولیت اولسراتیو ، آرتروز ، لوپوس ، پسوریازیس یا اختلالات تنفسی استفاده می شود

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

دوز اولیه تزریق Triamcinolone-40 و Triamcinolone-80 ممکن است بسته به نوع بیماری خاص که تحت درمان قرار می گیرند ، از 2.5 میلی گرم تا 100 میلی گرم در روز متفاوت باشد. دوزهای معمول ممکن است توجیه شود و ممکن است در چند برابر از دوزهای خوراکی باشد.

موارد منع مصرف

تزریق Triamcinolone-40 و Triamcinolone-80 تزریق در بیمارانی که به هر مؤلفه این محصول حساس هستند ، منع مصرف دارد

موارد احتیاط مصرف

این محصول مانند بسیاری از فرمولاسیون استروئیدی نسبت به گرما حساس است. بنابراین ، در صورت تمایل به استریل کردن نباید اتوکلاو شود. کمترین مقدار ممکن است از کورتیکواستروئید برای کنترل شرایط تحت درمان استفاده شود. کاهش دوز باید به تدریج انجام شود. از آنجا که عوارض درمان با گلوکوکورتیکوئیدها به اندازه دوز و مدت زمان درمان بستگی دارد ، باید تصمیم گیری در مورد خطر / سود را در هر مورد جداگانه در مورد دوز و مدت زمان درمان و اینکه آیا باید از درمان روزانه یا متناوب استفاده شود ، اتخاذ کنیم. . گزارش شده است که سارکوم کاپوزی در بیماران تحت درمان با کورتیکواستروئید ، غالباً در شرایط مزمن رخ می دهد. قطع مصرف کورتیکواستروئیدها ممکن است منجر به بهبود بالینی شود.

عوارض شایع بالای 10%

پرخاشگری ، اضطراب ، تاری دید ، کاهش میزان ادرار ، سرگیجه ، سریع ، کند ، تپش قلب یا ضربان قلب یا نبض نامنظم ، سردرد ، تحریک پذیری ، افسردگی ذهنی ، تغییر خلق و خوی ، عصبی بودن ، سر و صدایی ، نفس کشیدن ، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها یا پاها ، تپش در گوش ، تنگی نفس ، تورم انگشتان ، دستها ، پاها یا پاهای تحتانی ، مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن

تنفس مشکل هنگام استراحت ، افزایش وزن

شیردهی و بارداری

بارداری: نشان داده شده است که کورتیکواستروئیدها در بسیاری از گونه ها هنگامی که در دوزهای معادل دوز انسان مصرف می شوند ، تراتوژن هستند. مطالعات حیواناتی که در آنها کورتیکواستروئیدها به موش های باردار ، موش ها و خرگوش ها داده شده است ، شیوع شکاف کام در فرزندان را افزایش داده است. در زنان باردار هیچ مطالعه کافی و کنترل نشده انجام نشده است. کورتیکواستروئیدها باید در دوران بارداری استفاده شوند تنها در صورتی که سود بالقوه خطر احتمالی جنین را توجیه کند. نوزادانی که مادرانی که در دوران بارداری از کورتیکواستروئیدها دریافت کرده اند ، به دنیا می آیند ، باید در مورد علائم کم کاری ادرار به دقت رعایت شوند.

تغذیه با شیر مادر: کورتیکواستروئیدهای تجویز شده سیستماتیک در شیر انسان ظاهر می شوند و می توانند رشد را سرکوب کنند ، در تولید کورتیکواستروئید درون زا تداخل ایجاد کنند و یا باعث اثرات غیرضروری دیگری شوند. در صورت تجویز کورتیکواستروئیدها به یک زن شیرده، باید احتیاط کرد.

مشکلات کبدی و کلیوی

-

تست های مورد نیاز