موارد مصرف

تزریق پتیدین به همراه داروهای قبل از عمل ، برای بیهوشی و بی دردی زایمان استفاده می شود.
تزریق پتیدین برای کنترل دردهای شدید استفاده می شود.
محدودیت های استفاده:
به دلیل خطرات اعتیاد ، سوءاستفاده ، حتی در دوزهای توصیه شده ، تزریق پتیدین را برای استفاده در بیمارانی که گزینه های درمانی جایگزین [برای مثال ، مسکن های غیر اپیوئیدی یا محصولات ترکیبی مواد مخدر) دارند ، به صورت پشتیبان قرار می گیرد.

بیمارانی که درد را تحمل نمی کنند و یا ممکن است تحمل نکنند.

اثرات ضد درد کافی نداشته یا انتظار نمی رود که داشته باشد.
تزریق پتیدین نباید برای درمان درد مزمن استفاده شود. استفاده طولانی مدت از تزریق پتیدین ممکن است خطر سمیت (به عنوان مثال تشنج) از تجمع متابولیت مپریدین ، نورمپریدین را افزایش دهد.

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

دوز مناسب را برای هر بیمار به صورت جداگانه و با در نظر گرفتن شدت درد ، پاسخ بیمار ، تجربه درمان قبلی ضد درد و میزان خطر اعتیاد و سوء استفاده تعیین می شود.

بیماران را از نظر دیپرشن تنفسی کنترل کنید ، به خصوص در 24-72 ساعت اول شروع درمان

محصولات تزریقی باید قبل از تجویز به صورت چشمی چک شوند تا دچار تغییر رنگ و ایجاد ذره نشده باشند.

موارد منع مصرف

تزریق پتیدین در بیماران دارای شرایط زیر منع مصرف دارد:

دیپرشن تنفسی، آسم برونشی حاد در یک محیط بدون نظارت و یا در صورت عدم وجود تجهیزات احیاء، استفاده همزمان از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) یا در مدت 14 روز پس از گرفتن MAOI، انسداد دستگاه گوارش یا امکان ایجاد انسداد ، از جمله ایلئوس پارالیتیک، حساسیت به مپریدین (مثلاً آنافیلاکسی)

موارد احتیاط مصرف

اعتیاد ، سوء استفاده و استفاده نادرست، دپرشن تنفسی کشنده، سندرم محرومیت اپیوئیدی در نوزادان، مهارکننده و القا کننده، خطرات ناشی از مصرف همزمان با بنزودیازپین ها یا سایر دپرشن CNS، تعامل کشنده با مهار کننده های مونوآمین اکسیداز، دپرشن تنفسی تهدید کننده زندگی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن ریوی یا در افراد مسن، سندرم سروتونین با مصرف همزمان داروهای سروتونرژیک، نارسایی آدرنال، افزایش فشار خون، خطر استفاده در بیماران با افزایش فشار داخل جمجمه ، تومورهای مغزی ، آسیب دیدگی سر یا آگاهی از اختلال، خطرات استفاده در بیماران مبتلا به مشکلات دستگاه گوارش، افزایش خطر تشنج در بیماران مبتلا به اختلال تشنج، ادر هنگام رانندگی و کارهای عملیاتی، خطر در بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم، خطر استفاده در بیماران مبتلا به فلوتر دهلیزی و سایر تاکی کاردی های فوق بطنی، استفاده داخل وریدی

عوارض شایع بالای 10%

واکنشهای جانبی جدی در بخش های دیگر شرح داده شده است ، و یا با جزئیات بیشتر توضیح داده شده است:

اعتیاد ، سوءاستفاده و استفاده نادرست، دپرشن تنفسی تهدیدکننده زندگی، سندرم محرومیت اپیوئیدی در نوزادان، تعامل با بنزودیازپین ها یا سایر افسردگی های CNS، نارسایی آدرنال، افت فشار خون شدید، عوارض گوارشی ، تشنج، سندروم محرومیت

شیردهی و بارداری

استفاده طولانی مدت از مسکن های اپیوئیدی در دوران بارداری ممکن است باعث سندرم ترک مواد اپیوئیدی در نوزادان شود. داده های موجود با تزریق DEMEROL برای اطلاع از خطرات مرتبط با دارو برای نقایص عمده هنگام تولد و سقط جنین کافی نیست. مطالعات رسمی تولید مثل حیوانات با مپریدین انجام نشده است. نقص لوله عصبی (وجود استنفالی و کرانیوسکیس) در همسترها گزارش شده است که یک دوز بزرگ بولوس مپریدین در طی یک دوره حساس ارگانوژنز در 0.85 و 1.5 برابر کل دوز روزانه انسان 1200 میلی گرم انجام شده است.

عواقب نامطلوب در بارداری می تواند بدون توجه به سلامتی مادر یا استفاده از داروها رخ می دهد. در جمعیت عمومی آمریکا ، خطر تخمین زده شده از نقایص عمده هنگام تولد و سقط جنین در حاملگیهای کلینیکی به ترتیب 4/4 و 15-20 درصد است.

مشکلات کبدی و کلیوی

تجمع مپریدین و یا متابولیت فعال آن ، نورمپریدین نیز می تواند در بیماران مبتلا به نقص کبدی رخ دهد. گزارش شده است که سطح سرمی بالا باعث اثرات تحریک کننده سیستم عصبی مرکزی می شود. بنابراین ، مپریدین در بیماران مبتلا به نقص کبدی باید با احتیاط مصرف شود. دوز تزریق پتیدین را به آرامی در بیماران مبتلا به اختلال کبدی تیتریک کنید و علائم سیستم عصبی مرکزی و دپرشن تنفسی را از نزدیک کنترل کنید.

تجمع مپریدین و / یا متابولیت فعال آن ، نورمپریدین ، در بیماران مبتلا به نقص کلیوی می تواند رخ دهد. از این رو در بیماران مبتلا به نقص کلیوی باید از مکپریدین با احتیاط استفاده شود. دوز تزریق پتیدین را به آرامی در بیماران مبتلا به اختلال کلیوی انجام دهید و علائم سیستم عصبی مرکزی و دپرشن تنفسی را از نزدیک کنترل کنید.

تست های مورد نیاز