موارد مصرف

درد حاد در بزرگسالان:

کتورولاکس برای درمان کوتاه مدت (5 روز ≤) دردهای حاد نسبتاً شدید که نیاز به التیام درد در سطح افیونی دارد ، معمولاً بعد از عمل مورد استفاده قرار می گیرد.

کل مدت زمان استفاده از کتورولاکس و کتورولاک ترومتامین خوراکی نباید بیش از 5 روز باشد، در اسرع وقت بیماران باید مسکن های جایگزین استفاده کنند ، اما دوره درمان با کترولاکس بیش از 5 روز نیست.

تزریق کتورولاکس همزمان با مورفین و مپریدین مورد استفاده قرار گرفته است و خاصیت ضد درد افیونی را نشان داده است. برای اثر بخشی بهتر و از بین بردن درد ، توصیه می شود دوز کمتر از  کتورولاکس را با دوزهای دارو مسکن افیونی prn ، مکمل کنید ، مگر اینکه در موارد دیگری که منع مصرف وجود دارد.

تزریق کتورولاکس و داروهای مسکن نباید در همان سرنگ تجویز شود.

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

از حداقل دوز موثر برای فرد بیمار استفاده کنید.

کل مدت زمان درمان در بزرگسالان: مدت زمان استفاده از دوز تزریق وریدی یا تزریق عضلانی دوز کتورولاکس و کتورولاک ترومتامین خوراکی بیش از 5 روز نیست.

تزریق کتورولاک:

تزریق کتورولاکس ممکن است به عنوان تک دوز یک یا چند دوز در یک برنامه منظم و "در صورت لزوم" برای درمان دردهای شدید ، حاد که نیاز به تسکین در سطح افیونی دارند و معمولاً بعد از عمل اتفاق می افتد استفاده شود.

مشکل کم خونی را باید قبل از تجویز کتورولاکس اصلاح کرد.

بیماران باید در اسرع وقت از مسکن های جایگزین استفاده کنند ، و درمان با کتورولاکس بیش از 5 روز نباشد.

هنگام تزریق کتورولاکس ، تزریق وریدی مستقیم نباید بیش از 15 ثانیه انجام شود. تزریق عضلانی باید به آرامی و عمیق به عضله انجام شود. اثر تسکین درد در 30 ~ دقیقه با حداکثر تأثیر در 1 تا 2 ساعت پس از تزریق وریدی یا تزریق عضلانی شروع می شود. مدت زمان اثر تسکین درد معمولاً 4 تا 6 ساعت است.

درمان تک دوز:

تعیین دوز زیر باید فقط به تک دوز استفاده شود.

دوز تزریق عضلانی:

بیماران <65 سال: تک دوز 60 میلی گرم.

بیماران ≥65 سال ، نارسایی کلیوی و / یا وزن کمتر از 50 کیلوگرم (110 پوند): تک دوز 30 میلی گرم.

دوز تزریق وریدی:

بیماران <65 سال: تک دوز 30 میلی گرم.

بیماران ≥65 سال ، نارسایی کلیوی و / یا وزن کمتر از 50 کیلوگرم (110 پوند): تک دوز 15 میلی گرم.

درمان چند دوز تزریق عضلانی یا تزریق وریدی:

بیماران زیر 65 سال: مقدار توصیه شده 30 میلی گرم کتورولاکس هر 6 ساعت است. حداکثر دوز روزانه برای این جمعیت نباید بیش از 120 میلی گرم باشد.

برای بیماران ≥65 سال سن ، بیماران مبتلا به اختلال کلیوی و بیماران با وزن کمتر از 50 کیلوگرم (110 پوند): مقدار توصیه شده 15 میلی گرم کتورولاکس هر 6 ساعت است. حداکثر دوز روزانه برای این جمعیت نباید بیش از 60 میلی گرم باشد.

موارد منع مصرف

کتورولاکس در بیمارانی که پیش از این حساسیت بالایی به کترولاک تروتامین نشان داده اند ، منع مصرف دارد.

کتورولاکس در بیماران مبتلا به زخم معده منع مصرف دارد ، در بیماران با خونریزی معده یا اخیرا عمل دستگاه گوارش داشتند و در بیمارانی که سابقه بیماری زخم معده یا خونریزی دستگاه گوارش دارند منع مصرف دارد .

کتورولاکس نباید به بیمارانی که بعد از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها ، واکنش هایی از نوع آسم ، آستریا یا انواع حساسیت را تجربه کرده اند ، داده شود. واکنشهای آنافیلاکتیک شدید ، به ندرت کشنده ، نسبت به NSAID در چنین بیمارانی گزارش شده است.

کتورولاکس قبل از هر عمل جراحی اصلی به عنوان مسکن پیشگیری کننده منع مصرف دارد.

کتورولاکسدر جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) منع مصرف دارد.

کتورولاکس در افراد دارای نقص کلیوی یا در افراد در معرض خطر نارسایی کلیوی منع مصرف دارد.

کتورولاکس در زایمان و زایمان منع مصرف دارد زیرا از طریق اثر مهاری سنتز پروستاگلاندین ، ​​می تواند بر گردش خون جنین تأثیر بگذارد و عضلات رحمی را مهار کند ، در نتیجه خطر خونریزی رحم را افزایش می دهد.

کتورولاکس عملکرد پلاکت را مهار می کند و بنابراین آن در بیماران مشکوک به خونریزی عروق مغزی مشکوک یا تأیید شده ، دیاتز خونریزی ، هموستاز ناقص و افرادی که در معرض خطر بالای خونریزی هستند منع مصرف دارد.

کتورولاکس در بیمارانی که در حال حاضر آسپیرین یا NSAIDs دریافت می کنند به دلیل خطرات تجمعی ناشی از ایجاد عوارض جانبی جدی مربوط به NSAID منع مصرف دارد.

مصرف همزمان کتورولاکس و probenecid منع مصرف دارد.

مصرف همزمان کتورولاکس و پنتوکسیفیلین منع مصرف دارد.

کتورولاکس به دلیل دارا بودن الکل ، برای تجویز عصبی (اپیدورال یا داخل رحمی) منع مصرف دارد.

موارد احتیاط مصرف

از ک کتورولاکس انتظار نمی رود کورتیکواستروئیدها را جایگزین کند یا نارسایی کورتیکواستروئید را درمان کند.

قطع ناگهانی کورتیکواستروئیدها ممکن است منجر به تشدید بیماری شود. در صورتی که تصمیم به قطع کورتیکواستروئیدها گرفته شود ، بیماران تحت درمان با کورتیکواستروئیدی طولانی مدت باید به آرامی درمان خود را قطع کنند.

عوارض شایع بالای 10%

با دوزهای بالاتر کتورولاکس میزان واکنشهای جانبی افزایش می یابد. پزشکان باید در مورد عوارض شدید درمان با کتورولاکس، مانند خون ریزی دستگاه گوارش، خونریزی بعد از عمل ، نارسایی حاد کلیوی ، واکنش های آنافیلاکسی و آنافیلاکتوئید و نارسایی کبدی هوشیار باشند.

این عوارض مربوط به NSAID در برخی از بیماران که برای آنها کتورولاکس مصرف شده است ، جدی است به خصوص در مواردی که دارو به طور نامناسب استفاده می شود.

شیردهی و بارداری

هیچ مطالعه کافی و کاملاً کنترل شده از کتورولاکس در زنان باردار وجود ندارد.

کتورولاکس فقط باید در شرایطی که فوایدش بیشتر از خطراتش برای جنین است در دوران بارداری استفاده شود.

مشکلات کبدی و کلیوی

کتورولاکس باید در بیمارانی که اختلال در عملکرد کبدی یا سابقه بیماری کبدی دارند با احتیاط مصرف شود.

در صورت بروز علائم و نشانه های بالینی سازگار با بیماری کبد ، یا در صورت بروز تظاهرات سیستمیک (به عنوان مثال ، ائوزینوفیلی ، راش و غیره) ، کتورولاکس باید قطع شود.

تست های مورد نیاز