موارد مصرف

در کودکان:

• برای کاهش تب در بیماران 6 ماهه تا 2 سال.
• برای تسکین درد خفیف تا متوسط در بیماران 6 ماهه تا 2 سال.
• برای تسکین علائم آرتریت نوجوانان.

در بزرگسالان:

• برای درمان دیسمنوره(قاعدگی دردناک) اولیه.

برای تسکین علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید و آرتروز.

نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف

کودکان:

کاهش تب:

برای کاهش تب در کودکان ، از 6 ماهگی تا 2 سالگی ، میزان مصرف باید بر اساس سطح دمای اولیه تنظیم شود.  دوز توصیه شده 5 میلی گرم در کیلوگرم در صورتی که دمای پایه کمتر از 102.5 درجه فارنهایت ، یا 10 میلی گرم در کیلوگرم باشد در صورتی که دمای پایه 102.5 درجه فارنهایت یا بیشتر باشد. مدت زمان کاهش تب به طور کلی 6 تا 8 ساعت است. حداکثر دوز توصیه شده روزانه 40 میلی گرم در کیلوگرم است.

مسکن:
برای تسکین درد خفیف تا متوسط در کودکان 6 ماه تا 2 سال ، مقدار توصیه شده 10 میلی گرم در کیلوگرم ، هر 6 تا 8 ساعت است. حداکثر دوز توصیه شده روزانه 40 میلی گرم در کیلوگرم است. دوز مصرف شده نباید الگوی خواب کودک را مختل کند.

آرتروز :

دوز توصیه شده 30 تا 40 میلی گرم در کیلوگرم در روز به سه تا چهار دوز تقسیم می شود.

بیماران مبتلا به بیماری خفیف تر ممکن است با 20 میلی گرم در کیلوگرم در روز درمان شوند.

بزرگسالان

دیسمنوره اولیه:

برای درمان مشکل قاعدگی دردناک اولیه ، با شروع زودرس چنین درد ، باید در صورت لزوم ، برای تسکین درد ، ایبوکسیر با دوز 400 میلی گرم هر 4 ساعت تجویز کرد.

آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت:

دوز پیشنهادی: 1200-3200 میلی گرم روزانه (300 میلی گرم q.i.d. یا 400 میلی گرم ، 600 میلی گرم یا 800 میلی گرم t.i.d. یا q.i.d.).  بیماران ممکن است در مقایسه با 2400 میلی گرم در روز پاسخ 3200 میلی گرم بهتر نشان دهند.

شخصی سازی دوز مصرفی:

دوز ایبوکسیر باید برای هر بیمار تنظیم شود و بسته به شدت علائم یا زمان شروع درمان با دارو ممکن است از دوزهای پیشنهادی کاسته یا افزایش یابد.

موارد منع مصرف

ایبوکسیر در بیمارانی که حساسیت زیادی به ایبوپروفن دارند ، منع مصرف دارد.

ایبوکسیر برای افرادی که پس از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها ، به بیمارانی که آسم ، کهیر و یا واکنشهای نوع آلرژیک را تجربه کرده اند ، منع مصرف دارد. واکنشهای آنافیلاکتیک شدید ، به ندرت کشنده ، نسبت به NSAID در چنین بیمارانی گزارش شده است.

ایبوکسیر در جراحی بای پس عروق کرونر CABG منع مصرف دارد.

موارد احتیاط مصرف

از ایبوکسیر انتظار نمی رود کورتیکواستروئیدها را جایگزین کند یا نارسایی کورتیکواستروئید را درمان کند.

قطع ناگهانی کورتیکواستروئیدها ممکن است منجر به تشدید بیماری شود. در صورتی که تصمیم به قطع کورتیکواستروئیدها گرفته شود ، بیماران تحت درمان با کورتیکواستروئیدی طولانی مدت باید به آرامی درمان خود را قطع کنند.

عوارض شایع بالای 10%

در بیمارانی که از ایبوکسیر یا سایر NSAID ها استفاده می کنند ، بیشترین تجربیات جانبی که تقریباً در 1 تا 10٪ از بیماران مشاهده می شود عبارتند از: عملکرد غیر طبیعی کلیه ، کم خونی ، سرگیجه ، ادم ، آنزیم های کبدی بالا ، احتباس مایعات ، مشکلات دستگاه گوارش (از جمله درد شکم ، یبوست ، اسهال ، سوء هاضمه ، درد اپی گاستریک ، نفخ شکم ، سوزش سر دل ، حالت تهوع ، استفراغ) ، سردرد ، افزایش زمان خونریزی ، عصبی بودن ، خارش ، لک و بثورات (از جمله ماکولاپاپولار) و وزوز گوش.

شیردهی و بارداری

C

مشکلات کبدی و کلیوی

تجویز طولانی مدت NSAID ها منجر به نکروز پاپیلری کلیه و سایر آسیب های کلیوی شده است. سمیت کلیوی نیز در بیمارانی دیده شده است که در آنها پروستاگلاندین های کلیوی نقش جبرانی در حفظ پرفیوژن کلیوی دارند. بیماران با اختلال در عملکرد کلیه ، نارسایی قلبی ، اختلال عملکرد کبد ، افرادی که دیورتیک ها و مهار کننده های ACE و افراد مسن مصرف می کنند وجود دارد. قطع درمان NSAID معمولاً با بهبودی به حالت قبل انجام می شود.

تست های مورد نیاز