فشار خون بالا:

 برای کاهش فشار خون در بزرگسالان و بیماران کودکان شش سال و بالاتر ، قرص های والسارتان برای درمان فشار خون بالا مشخص شده است. کاهش فشار خون ، خطر بروز حوادث قلبی و عروقی کشنده و غیر مهلک ، در درجه اول سکته ها و انفارکتوس های میوکارد را کاهش می دهد. این فواید در آزمایشات کنترل شده داروهای ضد فشار خون از طیف گسترده ای از کلاسهای دارویی از جمله طبقه ای که والسالارتان به طور عمده به آن تعلق دارد ، مشاهده شده است. برای دستیابی به اهداف فشار خون ، بسیاری از بیماران به بیش از یک دارو احتیاج دارند.

بزرگترین و پایدارترین مزیت نتیجه قلبی عروقی کاهش خطر سکته مغزی است ، اما کاهش در سکته قلبی و مرگ و میر قلبی عروقی نیز به طور مرتب دیده شده است. فشار سیستولیک یا دیاستولیک افزایش یافته باعث افزایش خطر قلبی عروقی می شود و افزایش فشار مطلق در میلی متر جیوه در فشار خون بالاتر بیشتر است ، به طوری که حتی کاهش متوسط ​​فشار خون بالا می تواند فواید قابل توجهی داشته باشد.
نارسایی قلبی:

والسارتان ریسک بستری شدن بیمار دارای نارسایی قلبی را  کاهش می دهد.

بعد از انفارکتوس میوکارد:

فشار خون بالا در بزرگسالان:

 مقدار شروع توصیه شده قرص والسالارتان 80 میلی گرم یا 160 میلی گرم یک بار در روز است که به عنوان مونوتراپی در بیمارانی استفاده می شود که دچار کمبود حجم نیستند. بیمارانی که نیاز به کاهش بیشتری دارند ممکن است با دوز بالاتر شروع شوند. قرص های والسارتان ممکن است بیش از محدوده دوز از 80 میلی گرم تا 320 میلی گرم در روز ، یک بار در روز استفاده شود. در طی 2 هفته اثر ضد فشار خون قابل ملاحظه است و حداکثر کاهش آن بعد از 4 هفته به دست می آید. در صورت نیاز به اثر ضد فشار خون اضافی در محدوده دوز شروع ، ممکن است دوز حداکثر به 320 میلی گرم افزایش یافته یا یک دیورتیک اضافه شود. افزودن دیورتیک بیشتر از افزایش دوز بیش از 80 میلی گرم اثر بیشتری دارد. قرص والسالارتان ممکن است با سایر داروهای ضد فشار خون تجویز شود

فشار خون بالا کودکان 6 تا 16 سال:

 در مورد کودکان کودکانی که می توانند قرص ها را بلع کنند ، مقدار شروع معمول توصیه شده 1.3 میلی گرم در کیلوگرم یک بار در روز (در حدود 40 میلی گرم) دوز باید مطابق پاسخ فشار خون تنظیم شود. دوزهای بالاتر از 2.7 میلی گرم بر کیلوگرم (حداکثر 160 میلی گرم) یک بار در روز در کودکان 6 تا 16 ساله مورد مطالعه قرار نگرفته است.

نارسایی قلبی:

 مقدار شروع توصیه شده والسالارتان 40 میلی گرم دو بار در روز است. تا 80 میلی گرم و 160 میلی گرم دو بار در روز می باشد. در نظر بگیرید که دوز دیورتیک های همزمان را کاهش دهید. حداکثر دوز روزانه تجویز شده در کارآزمایی بالینی 320 میلی گرم در دوزهای تقسیم شده است. بعد از انفارکتوس میوکارد:

در بیمارانی که به هر یک از مواد موجود در دارو حساسیت دارند، استفاده نگردد.

سمیت جنین:

 والسارتان هنگام تجویز یک زن باردار می تواند باعث آسیب جنین شود. استفاده از داروهایی که در سه ماهه دوم و سوم بارداری بر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین عمل می کنند باعث کاهش عملکرد کلیه جنین و افزایش عوارض جنین و نوزادان می شود. نتیجه الیگوهیدرنیوز می تواند با هیپوپلازی ریه جنین و تغییر شکل های اسکلتی همراه باشد. عوارض جانبی احتمالی نوزاد شامل هیپوپلازی جمجمه ، آنوری ، افت فشار خون ، نارسایی کلیوی و مرگ است. هنگامی که بارداری تشخیص داده شد ، والسارتان را در اسرع وقت قطع کنید

افت فشار خون:

 افت فشار خون بیش از حد به ندرت (1/0٪) در بیماران با فشار خون بالا بدون عارضه که به تنهایی با والسارتان تحت درمان قرار داشتند ، دیده شده. در بیمارانی که دارای یک سیستم رنین-آنژیوتانسین فعال هستند ، مانند بیماران که از دوز بالای داروهای ادرارآور استفاده می کنند ، ممکن است فشار خون علامتی ایجاد شود. این وضعیت باید قبل از تجویز والسارتان اصلاح شود ، یا باید تحت نظارت دقیق پزشکی شروع شود. بیمارانی که دچار نارسایی قلبی یا بعد از انفارکتوس میوکارد، معمولاً دچار کاهش فشار خون می شوند. در آزمایشات کنترل شده در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ، میزان افت فشار خون در بیماران تحت درمان با والسارتان 5/5٪ در مقایسه با 1.8٪ در بیماران تحت درمان با دارونما بود.

اختلال در عملکرد کلیه:

تغییر در عملکرد کلیه از جمله نارسایی حاد کلیوی می تواند توسط داروهایی که سیستم رنین-آنژیوتانسین و دیورتیک ها را مهار می کنند ایجاد شود. ممکن است بیمارانی که عملکرد کلیه آنها تا حدودی به فعالیت سیستم رنین-آنژیوتانسین بستگی دارد (به عنوان مثال ، بیماران مبتلا به تنگی عروق کلیوی ، بیماری مزمن کلیه ، نارسایی احتقانی قلبی شدید یا کاهش حجم) ممکن است در معرض خطر ویژه ای برای نارسایی حاد کلیوی قرار داشته باشند. والسالارتان عملکرد کلیه را بطور دوره ای در این بیماران کنترل کنید. در بیمارانی که کاهش کلینیکی قابل توجهی در عملکرد کلیه در والسارتان دارند ، درمان قطع شود.

هایپرکالمی:

>10%:

سیستم عصبی مرکزی: سرگیجه، فشار خون بالا.

 کلیه: افزایش نیتروژن اوره خون  بیش از 50%

10%-1%:

قلبی و عروقی: افت فشار خون، افت فشارخون ارتوستاتیک، سنکوپ، فشار خون بالا

سیستم عصبی مرکزی: خستگی، سرگیجه ارتوستاتیک، سردرد، سرگیجه غدد درون ریز و متابولیک: هایپرکالمی

دستگاه گوارش: اسهال، درد شکم، حالت تهوع، درد فوقانی شکم

هماتولوژیک و انکولوژیک: نوتروپنی  

عصب عضلانی و اسکلتی: آرتروالژی، کمردرد

 چشم: تاری دید

کلیه: افزایش کراتینین سرم، نارسایی کلیوی

تنفسی: سرفه خشک

این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود ، مگر اینکه چاره ای برای آن وجود نداشته باشد و سود آن بیشتر از خطر باشد. استفاده از برخی از مقامات منع مصرف است.

دسته بارداری FDA ایالات متحده: اختصاص داده نشده است.

خلاصه خطر: استفاده از داروهایی که در سه ماهه دوم و سوم بارداری بر روی سیستم رنین-آنژیوتانسین عمل می کنند باعث کاهش عملکرد کلیه جنین و افزایش عوارض جنین و نوزاد و مرگ و میر می شود.

نقص کبدی: استفاده با احتیاط در بیماران مبتلا به اختلال کبدی (قرار گرفتن در معرض والتسارتان افزایش می یابد.

تنگی شریان کلیوی: در بیماران مبتلا به تنگی شریان کلیوی یک طرفه / دو طرفه با احتیاط استفاده شود. هنگامی که تنگی شریان کلیوی دو طرفه بی تحرک وجود دارد ، به دلیل افزایش خطر بدتر شدن عملکرد کلیه از استفاده عموماً جلوگیری می شود ، مگر اینکه مزایای احتمالی از خطرات آن بیشتر باشد